» Let op: deze activiteit is voorbij «

Op 4 januari 1960 stierf de Frans-Algerijnse schrijver, filosoof en Nobelprijswinnaar Albert Camus in een auto-ongeluk terwijl hij onderweg was naar Amsterdam. Ruim 100 jaar na de geboortedag van de grote schrijver kruipt theatermaker Rory de Groot in de huid van zijn literaire held om op zoek te gaan naar zijn eigen kunstenaarschap en ambities.

Op zijn eenentwintigste beëindigde de Groot zijn carrière als profvoetballer bij Feyenoord en deed auditie voor de toneelschool in Amsterdam. Hij werd aangenomen en begon tot ieders verbazing een nieuw leven als kunstenaar. Op de toneelschool ontdekte hij Camus en werd gegrepen door De Mythe van Sisyphus: Camus’ grote filosofische manifest over de zinloosheid van het bestaan.

"Toen ik dit boek uit de kast pakte was ik vier jaar daarvoor mislukt als profvoetballer bij Feyenoord, nadat ik tien jaar lang zeven keer in de week had getraind, en stond ik op het punt af te gaan studeren aan de Toneel-en Kleinkunst Academie in Amsterdam om nieuwe carrière met een minimale slagingskans te beginnen. En dit was nog vóór de grote bezuinigingen in de kunst en cultuursector...Dit boek werd mijn bijbel en Camus mijn God.”

In zijn tweede solovoorstelling Zwarte Voeten brengt De Groot een ode aan zijn grote voorbeeld en maakt aan de hand van diens leven en werk voor het publiek zijn eigen balans op: wie is Rory de Groot? Als mens en als kunstenaar? En zal het antwoord op die vraag genoeg voor hem zijn? Zwarte Voeten is een voorstelling over het verschil tussen zo goed en zo vol mogelijk te leven. Over toewijding en ambities. Over grenzen en mogelijkheden. Over eenzaamheid en solidariteit. Over de mens en de kunstenaar. Tekst: Rory de Groot en Albert Camus Regie: Roeland Hofman Muziek: Robert van der Tol productie: Rory de Groot en TVB Theaterproducties coproductie: Productiehuis Rotterdam

Over de voorstelling ‘Hand in hand’ Viggo Waas: “Hij was een belofte in het voetbal en is nu een belofte voor het theater. Volgens mij moeten we juist dit soort beloftes, de kans geven uit te groeien tot vedettes.”

Jaap Visser in Spits: “Zijn theatertalent zal hem alsnog in de schijnwerpers brengen (…) Godzijdank is Rory de Groot geen eredivisievoetballer geworden, maar het theater in gegaan. Hand in hand is vele malen leuker dan een eredivisiewedstrijd”

John Buijsman: “Een adembenemende voorstelling. Eerlijk gezegd een van de beste voorstellingen die ik de laatste jaren heb gezien.

 Bezoek www.podiummozaiek.nl