Tentoonstelling Alter Ego laat virtuele werelden van een andere kant zien.
archief oud artikel 20 november 2008 Den Haag, Zuid-Holland Een virtuele wereld bewonen met een zogenaamde avatar wordt steeds populairder. Maar lijkt die avatar nou veel op de mensen zelf? De tentoonstelling Alter Ego - mijn avatar en ik geeft op deze vraag antwoord. Er staan in de open ruimte vijftien dubbelportretten waarop je overeenkomsten, maar ook zeker verschillen kunt vinden tussen de werkelijke en virtuele wereld. AlterEgo is nu te zien in het Museum voor Communicatie in Den Haag.
Overal op aarde lopen mensen rond in een virtuele wereld. Spellen als Second Life, World of Warcraft en Lineage hebben de laatste jaren aan terrein gewonnen. Deze sociale netwerken worden niet door normale mensen bewoond, maar door avatars. Dit zijn poppetjes die je naar eigen wensen kunt vormgeven van uiterlijke kenmerken en karakter. Maar lijken mensen in de werkelijkheid op de avatar die ze maken? Wat zijn de overeenkomsten en de verschillen tussen de persoon en zijn alterego? Deze vragen stelde fotojournalist Robbie Cooper zichzelf ook en legde de antwoorden door middel van foto’s vast.
Het verhaal van Jason Rowe
Zesendertig jaar is hij, Jason Rowe. Door zijn meervoudige handicap ziet hij eruit als een kind van tien. Op z’n neus zit een slang die hem genoeg zuurstof geeft om het enige te doen wat hem nog vrolijk maakt: leven en contacten leggen in een virtuele wereld. Maar liefst tachtig uur per week loopt hij hier rond. Naast zijn foto hangt de afbeelding van zijn alterego in het spel: Een grote sterke en geheel gepantserde held. Dit is slechts één van de meerdere, soms tegenstrijdige verhalen die te vinden zijn bij de tentoonstelling Alter Ego – mijn avatar en ik.
Vluchten uit de werkelijkheid?
De ruimte van de tentoonstelling is gevuld met vijftien dubbelportretten. Aan de ene kant zie je de werkelijke persoon, aan de andere kant zijn alterego. Naast de foto’s hangen korte persoonlijke verhaaltjes. Hier lees je dat de redenen voor deze duik in de virtuele wereld heel verschillend zijn. Zo gebruikt een Amerikaanse officier een virtuele wereld om gebeurtenissen uit Irak een plekje te geven. Een Engelse huisvrouw poseert ineens in pikante virtuele blaadjes en een docent economie verkoopt spullen op de markt als dwergmeisje. In sommige gevallen is het zeker een vlucht uit de werkelijkheid. Een plek waar je eindelijk eens diegene kunt zijn waar je altijd al van gedroomd had. Je kunt het gebruiken ter verwerking of een manier om sociale contacten te behouden. Anderen genieten ervan dingen te kunnen doen die in de werkelijkheid onmogelijk zijn.
Reportage - Laatst gewijzigd: 2011-05-09 10:46:50 · Gepubliceerd: 20 november 2008 - 1088
