» Let op: deze activiteit is voorbij «
Verhalenvertellers als Atahualpa Yupanqui vormen de inspiratiebron voor dit bijzondere concertprogramma waarin de Uruguayaanse gitarist Gustavo Pazos een muzikaal zelfportret schetst met eigen composities, opgedragen aan de natuur, zijn kinderen en zijn vader. Hij vertelt over de zwarte aarde, de vrolijke maan en over Caraguatá, de streek die vernoemd werd naar de distel die de velden bevolkt en waar de leegte en de verstilling het leven bepalen. Pazos werd er geboren en ver weg van die uitgestrekte vlakte, realiseerde hij zich dat hij zich laaft aan die streek. Aan zijn muziek liggen, net zo als bij componisten als Abel Carlevaro, Alberto Ginastera, Alfonso Brocqua, AgustÃn Barrios traditionele vormen ten grondslag, zoals de milonga, de estilo, de candombe. Naast werken van zichzelf, speelt Gustavo Pazos muziek van land- en streekgenoten, zoals Walter Heinze, Abel Fleury, en Sergio Fernandez Cabrera.
Gustavo Pazos Conde ontving zijn eerste gitaarlessen van zijn vader. In Uruguay studeerde hij bij Magdalena Jimeno. In Nederland vervolgde hij zijn studie aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Hij speelt op een 7-snarige gitaar naast de traditionele 6-snarige instrument, beiden gebouwd door de Amsterdamse luthier Otto Vowinkel.
