Schaatspakken en wollen truien

15 november 2011 bijgewerkt: 30 juli 2015 Biddinghuizen, Flevoland Met twee schoenen om de nek gebonden, schaatst een oudere man met grote slagen voorbij. De man draagt een wollen trui en zijn beheerste techniek verraadt jarenlange schaatservaring. Zijn rood aangelopen kaken happen bij iedere slag systematisch naar zuurstof. Bij de rietkraag vlak achter hem, komen drie andere schaatsers ras dichterbij: alle drie dragen ze een glad en glimmend schaatspak en bij iedere slag zwaaien ze met hun armen. Beleef een winters dagje bij FlevOnice. Vanaf 18 november 2011 weer elke dag geopend.

FlevOnice in Biddinghuizen is de grootste kunstijsbaan ter wereld. 'Uniek in de wereld!' staat op alle posters en folders van de ijsbaan. De baan is precies vijf kilometer lang, als je de vierhonderdmeterbaan aan het begin tenminste meetelt. De baan kronkelt door het landschap en langs de kant zijn rietkragen. Vlak bij de start staat een koek-en-zopiekraam (zo'n echte ouderwetse met warme chocolademelk en snert) en halverwege de baan staat er nog één.

De oude man en het peleton zijn al lang weer uit het zicht: als ongetrainde amateur, voel je je een beetje een houten klaas. Gelukkig zijn er ook een paar schoolkinderen, die zo slecht schaatsen, dat ze uit verveling maar sneeuwballen maken van het schraapsel op de baan.

Profi's en sloompies

Er lijken grofweg vier verschillende groepen schaatsers te zijn, hier in Biddinghuizen. Allereerst zijn er de professionals en semi-professionals. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan hun schaatspakken, hun uithoudingsvermogen en hun techniek. Dan zijn er de getrainde amateurs. Deze groep is het grootst en is de 'gegoede middenklasse' van het ijs. Bij de derde groep, de recreatieve schaatsers, zitten veel jonge stelletjes, vriendengroepen en bedrijfsuitjes. Tot slot zijn er nog de absolute beginners. Ook zij zijn gemakkelijk te herkennen: geen techniek, geen uithoudingsvermogen en weinig plezier. Kleine kinderen vermaken zich prima op de zogenaamde 'krabbelbaan', maar grote mensen zonder schaatstalent hebben het moeilijk in FlevOnice; iedere ronde van vijf kilometer is voor hen een nieuwe afstraffing.

Best lang

"Twintig minuten doe je er ongeveer over", belooft Thirza Zwakenberg van FlevOnice. Ze heeft gelijk: een recreatieve schaatser legt de vijf kilometer in een dik kwartier af. Toch valt het niet mee. Zo'n lange buitenbaan is erg leuk, maar ook wel erg uitdagend. Laat ik het bij dit rondje? Rust ik uit? Of rijd ik er nog één? Nog een rondje rijden betekent nogmaals vijf kilometer (of drie kilometer, als je een stuk afsnijdt) en stoppen is ook zo laf. Even uitrusten dan maar. Dat kan gelukkig uitstekend, want FlevOnice heeft een groot zelfbedieningsrestaurant, waar gemakkelijk een paar honderd mensen kunnen zitten.

Kinderziektes

In november 2007 was FlevOnice eindelijk open en klaar voor gebruik. Hoewel... de baan was weliswaar klaar, maar had aan het begin nog wel wat gebreken. "Het ijs zat vol scheuren en hinderlijke steeds terugkerende zachte stukken", schreef een teleurgestelde bezoeker in januari naar DagjeWeg.NL. Thirza Zwakenberg geeft toe dat er nogal wat opstartproblemen waren. "We wilden natuurlijk wel graag open, dus aan het begin had de baan nog wat kinderziektes. Dat was nu eenmaal zo. Er kwam veel zand op de baan, zodat deze steeds modderiger werd. Dat is niet leuk voor bezoekers." Inmiddels is het ijs perfect en is de baan echt af. Zwakenberg gelooft niet dat bezoekers door de valse start zijn afgeschrikt. "Nee hoor; de meeste mensen begrijpen wel dat zo'n groot project wat opstartproblemen kan hebben. Helemaal omdat wij de eerste ter wereld zijn die zo'n baan hebben gemaakt."

Aanrader

Tijd om de schoenen weer aan te trekken. Ze liggen nog bij een bankje langs de vierhonderdmeterbaan. Noren uit en schoenen aan. Een bevrijding, eerlijk gezegd. Een dagje FlevOnice is heerlijk. Wie gewend is aan de vierhonderdmeterrondjes in schaatshallen, haalt zijn hart op in Biddinghuizen. Het landschap is mooi, de baan is mooi en het ijs uitstekend. FlevOnice slaagt er bijna in om je te laten denken dat je écht buiten schaatst. Bijna, maar net niet helemaal. De baan is overal maar vijf meter breed, dus beginners moeten steeds plaats maken voor de voorbijrazende marathonschaatsers. De baan is aangelegd als een F1-circuit en verveelt niet. Hoewel sommige schaatsers er geen genoeg van lijken krijgen, is het voor veel mensen toch wel afzien. Vijf kilometer is flink.

De drie schaatsers met professionele pakken, stomen nogmaals voorbij. Onvermoeibaar. Zij wel.

Reportage - Laatst gewijzigd: 2015-07-30 13:10:03 · Gepubliceerd: 15 november 2011 - 2634