archief oud artikel 10 juni 2010 Geschiedenis Zwolle, Overijssel Zwolle, de stad van de Blauwvingers. Geen idee wie dat zijn? Ga dan mee op ontdekkingstocht door deze prachtige Hanzestad. Van kunst en cultuur tot Zwolse balletjes. In Zwolle wordt de toerist aangenaam verrast.

Het is nog vroeg en de Zwollenaren lijken op een enkeling na nog te slapen of al aan het werk te zijn. Een uitstekend moment om de stad te doorkruisen op zoek naar de pareltjes van de Hanzestad. Voor deze tocht kozen we de wandelroute 'Sporen van Blauwvingers' van het VVV. Enkele spandoeken kondigden ons de komst van de zogenaamde Blauwvingerdagen al aan. Maar wat zijn die Blauwvingers dan? Op straat zagen we nog niemand met een afwijkende kleur op de handen. We laten ons verrassen.

Zwolse balletjes

Het startpunt van de route is in het hart van Zwolle. De Grote Markt vol gezellige terrasjes, met enkele vroege vogels achter een kopje koffie en op het eerste gezicht genoeg winkelaanbod voor de fervente shopper. De route voert ons als eerste naar het stadhuis. Het gebouw valt tegen: naast al de historische gebouwen in de stad, is het een modern monster. Voor het stadhuis is een groot opgezet plein, met veel bankjes om even uit te rusten of gezellig te kletsen. Aan het plein vinden we ook dé specialiteit van Zwolle. Zwolse balletjes! De Zwolse lekkernij wordt al sinds 1845 in het 'Zwolse Balletjeshuis' gebakken. Deze snoepjes zijn er in allerlei kleuren en zijn zoet van smaak. Helaas is de deur nog gesloten en kunnen we de echte balletjes niet proeven. Ga het zelf eens proberen!

Kunst en cultuur

Verder gaan we langs het Celepoortje, waar de woning van de Zwolse pedagoog Joan Cele zich bevond. Onder zijn hoede breidde de Zwolse Latijnse school zich uit tot één van de bekendste in West-Europa. Iets verder vinden we Museum de Fundatie in het vroegere Paleis van Justitie. Het gebouw straalt iets van gezag uit en is een prachtige locatie voor een museum. Aan de andere kant van de straat bevindt zich Stadsschouwburg Odeon. De wandeling onderbreken voor een film of een theatershow? In Odeon is genoeg keuze. We verlaten de Blijmarkt en stappen binnen enkele seconden een oase van groen binnen. Hier ontdekken we één van de vestingwerken, die in 1621 om de stadsmuur werd aangelegd. Ook ontmoeten we hier het beeld van de dichter Everhard Jan Potgieter. Zijn naam is in de straatnamen van de stad terug te vinden. Langs het water lopend zien we aan de overkant mooie 19-eeuwse huizen, de stille getuigen van de Zwolse geschiedenis als Hanzestad.

Sassenpoort

Uit het groen stevenen we af op de Sassenpoort, wat geldt als het symbool van Zwolle. Hertog Karel van Gelre heeft geen goede herinneringen aan dit bouwwerk. Bij een aanval op Zwolle in 1524, trok Karel met zijn mannen door de Binnen- en de Buitensassenpoort om de stad te verdedigen, maar daar zaten ze als ratten in val. Het valhek werd snel neergelaten en ze konden geen kant meer op. Bij de middeleeuwse verdedigingswerken was meestal een buitenpoort aanwezig. Door het voorval in 1524 is deze bij de Sassenpoort afgebroken. In de Sassenpoort zien we ook de zogenaamde mezenkauw (werpgaten), waar de vijand kokende olie uit kon verwachten. Wij lopen maar snel door en gaan de Koestraat in. Hier brachten de boeren hun schapen en koeien via deze straat naar de stadsweide in Assendorp. Koeien en schapen zijn in de verste verte niet te bekennen, maar gezellige winkeltjes des te meer.

Zwolse Blauwvingers

De Waalse kerk passeert de revue en dan staan we voor het Bethlehemsklooster, het oudste monument van Zwolle. Bij een brand in 1324 bleef deze kloosterkerk samen met negen huizen over. Op het bijbehorende Bethlehemskerkplein was vroeger een begraafplaats. De keurige stapels van gekleurde stoeltjes duiden op de huidige functie van dit plein. Een heerlijke plek om nog even van het zonnetje te genieten. Door de Sassenstraat lopen we naar de Korte Ademhalingssteeg. Vele minder gelukkige wandelaars gingen ons hier voor. Een ter dood veroordeelde liep vanaf het stadhuis zo naar de Grote Markt, waar het schavot hem wachtte. Op de Grote Markt staat de indrukwekkende Grote of Sint Michaëlskerk. De kerk is rond 1040 gebouwd en werd tussen 1370 en 1452 uitgebreid tot de huidige kerk. Loop de kerk eens binnen voor het overweldigende interieur. Eens bezat de kerk een toren, zo hoog dat hij concurreerde met de Dom in Utrecht. Door een derde blikseminslag in 1669 brandde de toren af. Het brons dat overbleef van het carillon verkochten de Zwollenaren voor een veel te hoge prijs aan Kampen. Toen zij daar achter kwamen besloten ze het bedrag in centen te betalen. Hier komt ook de naam Blauwvingers vandaan. De Zwollenaren zouden blauwe vingers hebben van het tellen.

Peperbus

Op de Ossenmarkt, waar bijna geen mens te bekennen is staat de Onze Lieve Vrouwe Basiliek met Peperbustoren, oftewel de Peperbus. Deze kerk bezit een aantal kerkschatten, die de moeite van het bekijken waard zijn. De wandeling voert bijna eindeloos verder langs de rijke geschiedenis van Zwolle. Bijzondere gevels, het Stedelijk Museum en het beroemde restaurant De Librije, het is teveel om op te noemen. Wandelend langs de stadsmuur springen de oude klinkers op onder onze voeten. Zachtjes klepperend vinden we een weg naar het Pelserbrugje en langs de Pelsertoren. Zwolle heeft onze harten inmiddels gestolen. Met mooi weer langs oude gevels genietend van de zon, dat kan toch niet beter? De route eindigt langs de Diezerstraat naar de Grote Markt. Ga zelf eens een dagje naar Zwolle en ontdek waar Flip Trooster over zingt:
Onder de Peperbus,
is 't leven altijd knus.
Bekijk m'n vingers maar,
ik ben een Zwollenaar!

Reportage - Laatst gewijzigd: 2022-01-18 11:15:59 · Gepubliceerd: 10 juni 2010 - 11480