Word een ondergrondse avonturier

8 december 2011 bijgewerkt: 9 oktober 2018 Natuur Otterlo, Gelderland Hoe hard trilt de aarde bij een aardbeving? Wat voor dieren leven onder de grond? En waar vind je het schoonste drinkwater? Antwoord op deze vragen krijg je diep onder de grond, in het Museonder in Nationaal Park de Hoge Veluwe.

Medewerkers van het park kwamen met een leuk idee: een ondergronds museum. Dit idee werd gerealiseerd. En in 1993 werd het Museonder door prins Claus geopend, naar een ontwerp van de Technische Universiteit Eindhoven. Het museum vertelt het verhaal van de Veluwe door de jaren heen.

De ontdekkingstocht begint boven de grond in het bezoekerscentrum. Tijdens een fietstocht of wandeling door het park blijven de dieren meestal verstopt achter bomen of in hun holletjes. Maar in het behaaglijk warme bezoekerscentrum sta je oog in oog met de Gelderse dieren. Bekijk hoe een schaap geniet van een plukje gras, hoe een lammetje wordt leeggegeten door een grote vogel en hoe klein een everzwijn eigenlijk is. Hoe dichtbij je ook komt, weglopen doen ze niet. Deze dieren zijn dan ook niet echt, maar opgezet.

Dan doemt daar achterin het bezoekerscentrum ineens een lange donkere tunnel op. Voetje voor voetje schuifelen een paar kinderen naar binnen. Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt, staat geschreven aan de linkerkant van de tunnel. Dat belooft niet veel goeds. Terwijl het boven lekker warm was, daalt de temperatuur snel naarmate je dieper in de tunnel komt. "Kunnen we nog terug?", roept het groepje kinderen.

Kijkgaten

Beneden wacht een grote ruimte vol spannende hoeken en gaten. "Ieh, wat is dat?", schreeuwt een meisje en wijst naar een glazen gat in de grond. Maar het donkere gat in de grond is minder eng dan het lijkt. Opgerold tussen wat boomwortels ligt een klein wit vosje, die niemand meer kwaad kan doen. Er zijn meer van deze kijkgaten. Hier doorheen kun je zien hoe dieren onder de grond leven. Ook een das en een muizenmoeder die haar jongen zoogt, gunnen bezoekers een kijkje in hun huis. Sommige dieren houden onder de grond een winterslaap en sommige dieren komen sowieso niet veel boven de grond. Deze kijkgaten zijn klein en hier overheen lopen is niet zo eng. Maar iets verderop is de hele vloer van glas. Daaronder liggen allerlei botten en overblijfselen van dieren. "Een paar jongens stampen hard op de glazen plaat. Kijk, het gaat echt niet kapot!". Enigszins gerustgesteld loopt een angstig meisje over de botten.

In het Museonder wordt niet alleen aandacht besteed aan de dieren van nu. In een grote vitrine zijn ook allerlei botten en schedels te zien van uitgestorven dieren, zoals de steppenwisent, de wolharige mammoet, de bosolifant en een enorm gewei van het reuzenhert.

Aardbeving

Hoewel we al diep onder de grond zaten, gaan we nu nog een stukje dieper. Maar ineens begint de grond te trillen en klinkt er een angstaanjagend gerommel. Even kijken over de reling en dan blijkt dat we midden een aardbeving zitten! De vloer gaat zachtjes heen en weer en na een paar minuten is de aardbeving voorbij. Maar het snoeihete magma kolkt door en het duurt niet lang meer of de aardbeving begint opnieuw. Snel wegwezen!

Op de weg terug naar boven springt een enorm wortelstelsel in het oog. Dit zijn de wortels van een 135 jaar oude boom, die hier al stond toen Anton en Helene Kröller-Müller hun eerste grond aankochten. Volg de wortels naar boven en de frisse buitenlucht komt je al gauw tegemoet. Toch een stuk lekkerder dan de ondergrondse dampen van het Museonder.

Reportage - Laatst gewijzigd: 2018-10-09 17:58:42 · Gepubliceerd: 8 december 2011 - 16604