Korte vakantie of een permanent verblijf?
archief oud artikel 29 juli 2008 "Oe oe oeoe oeoeoe." Wanneer dit geluid in de lucht hangt, is de ruigpootuil nabij. De zang van deze uil galmt voor het eerst in dertig jaar weer door de Drenthse bossen.
"Ik werd meteen gebeld toen vogelaars de uilen hoorden roepen", vertelt boswachter Pauline Arends van Staatsbosbeheer. Ze wist niet goed hoe ze moest reageren. "Ruigpootuil? Daar had ik nog nooit van gehoord!"
Slecht muizenjaar
De ruigpootuil is even groot als de bekende steenuil. Vooral het uiterlijk is opvallend: de chocoladebruine rug is bedekt met grijze druppels. De uilen werden in de jaren zeventig in Nederland aangetroffen, maar de laatste decennia niet meer. Nu zijn ze weer terug. Mogelijk komt dit door een slecht muizenjaar in Duitsland, waardoor de uilen richting het westen trekken.
Vogelaarstrek
Pauline heeft de vogelaars van zich af moeten slaan. "De laatste maanden waren er dagen dat er honderden vogelaars op het bos afkwamen. Daar hebben wij een stokje voor gestoken. Luisteren mag, maar foto's maken is niet toegestaan." De boswachter heeft alles vanaf het begin meegemaakt. "Ik heb avonden lang gepost. Zo heb ik een goed beeld gekregen van de uilen en de jongen."
Sterfte
Vier van de in totaal zes geboren jongen zijn al om het leven gekomen. "Volgens de theorie sterft 70% van de jongen in het eerst levensjaar. De dood van de ruigpootuiltjes kwam dus niet als een verrassing. Toch heerstte er een gevoel van: verdorie. Het is de natuur en het hoort erbij, maar je praat over zo weinig uiltjes, dat iedere dood een zwaar verlies is."
Over een permanent verblijf in Nederland durft Pauline niet te praten. "Daarvoor is het nog te vroeg. Dat dachten we in de jaren zeventig ook. Maar het zou heel erg mooi zijn!"
Nieuws - Laatst gewijzigd: 2011-05-09 10:46:50 · Gepubliceerd: 29 juli 2008 - 1333
