door

Schoonheid en schaduwkant van natuur

Dertien kunstenaars geven eigen interpretatie van 'Natuur, ruimte en tijd'

archief oud artikel 27 november 2008 Otterlo, Gelderland In het Kröller-Müller Museum laten verschillende kunstenaars met videobeelden, foto's, installaties en andere voorwerpen zien wat hun interpretatie is van tijd en ruimte en hun verhouding tot de natuur. Van 24 oktober tot en met 1 februari zijn deze waarnemingen te zien in de tentoonstelling 'Natuur, ruimte en tijd – recente aanwinsten' in Otterloo.

Uitgebreid

Het Kröller-Müller Musem toont met 'Natuur, ruimte en tijd' geen 'gemakkelijke' kunst. Dat betekent: echt even stilstaan en je verplaatsen in de kunstenaar. Dan pas is de ware schoonheid te zien. De tentoonstelling begint in de eerste zaal in de jungle van Trinidad en reist daarna verder langs gesprekken die mensen voeren met het heelal. IJskristallen kruisen je pad, en ook maanlandingen blijven niet onopgemerkt. Verder wordt kennisgemaakt met de oerkracht van de natuur en is te zien hoe bepalend ruimte is bij de aanleg van een metrolijn. Al in het begin van de expositie ga je al heel anders naar de wereld om je heen kijken.

Aliëns

Centraal in de tentoonstelling staat de installatie van Gerard Byne over hoe de wereld er na 1984 uit zou zien. Met foto's, een tekstfragment en drie videofilms zet hij volgens Evert van Straaten, directeur van het museum, de toon van de tentoonstelling. De films tonen een nagespeelde discussie tussen 12 sciencefiction schrijvers in het Provinciehuis in Den Bosch en het paviljoen in de beeldentuin van het Krüller-Muller Museum. De échte discussie is gevoerd in 1963. “Misschien leven de Rocky Mountains wel, of komen er aliëns op aarde, maar zal je ze nooit herkennen. Misschien lijken buitenaardse wezens op ons, maar je kunt niet weten wat je niet weet.” Vooral de setting en de arrogante manier van praten is interessant om naar te kijken.

Wenslintjes

De tentoonstelling gaat verder in de tweede zaal langs een digitaal pixelparadijs, dia's van ruïnes rondom het museum en tekeningen en kleine sculpturen waarin de vormen van de natuur zijn omgezet in 'kunstige' vormen. Ook zien we videofragmenten van een dromerige verteller in de strakke en saaie setting van een flat, waarin stad en natuur in elkaar overvloeien. Maar we zijn er nog niet: in de derde zaal is een prachtige waterval te zien van kleine blauwe en groene wenslintjes wat de waterhuishouding van de Veluwe voorstelt. Daarnaast wordt de gespannen relatie tussen techniek en natuur getoond in een kunstwerk met takkenbossen en neonlicht.

Even zoeken

Deze expositie met werken van dertien kunstenaars is erg groot en uitgebreid, misschien ook wel iets té groot. Om alles goed te bekijken ben je zeker een middag zoet. En dat alles is verspreid over drie zalen, waar je soms best even naar moet zoeken, werkt ook niet mee. Maar verder geeft de ligging van het museum wel een prachtige wisselwerking tussen de kunst en haar omgeving. Door de ramen van het museum zijn flarden van de beeldentuin te zien en dat geeft de tentoonstelling nog weer een extra pluspunt. In de expositie worden de mooie kanten van de natuur getoond, maar ook de schaduwkanten zijn te zien, zoals het afbraakproces.
'Natuur, ruimte en tijd': als je een keer op een andere manier naar de wereld om je heen wilt kijken. Nog te bezoeken tot 1 februari in het Kröller-Müller Museum in Otterloo.

In de tentoonstelling 'Natuur, tijd en ruimte - recente aanwinsten' worden werken getoond van: Lara Almarcegui, Gerard Byrne, Wessel Couzijn, Jan Dibbets, Willie Doherty, Stano Filko, Mario Garcia Torres, Stephen Kaltenbach, On Kawara, Marta Pan, Jan van de Pavert, Robert Smithson, Simon Starling, Peter Struycken, Thomas Struth, Rob Sweere, Reiner Ruthenbeck, Ana Maria Tavares en Jeff Wall.

Recensie - Laatst gewijzigd: 2011-05-09 10:46:50 · Gepubliceerd: 27 november 2008 - 1496