6 maart 2009 bijgewerkt: 11 oktober 2018 Amsterdam, Noord-Holland De paarse morgenster, de kleine pimpernel en de echte salie. Allemaal kinderen van de evolutie. En al deze kinderen groeien in de Amsterdamse Plantagewijk. Vier het Darwinjaar in de mooiste Botanische tuin in de hoofdstad.

Tot 13 april 2009 presenteert het beeldhouwerscollectief ABK de beeldende tentoonstelling ®Evolutie. Het fleurt de Hortus Botanicus een beetje op, want dat is in deze tijd van het jaar zeker nodig. Enkele vroegbloeiers verspreiden hun geur (zoals de krokussen), maar over het algemeen ligt de buitentuin er nog verlaten bij. Wat dat betreft kon het beeldhouwerscollectief geen betere tijd kiezen om het werk tentoon te stellen.

Buiten bereik

Toch is het buiten nog aardig vertoeven. Dit komt mede door de leuke bordjes met interessante informatie. Wist je bijvoorbeeld dat het in Amsterdam enkele graden warmer is dan in de rest van Nederland. Dit microklimaat heeft zijn uitwerking op de botanische tuin. Interessante materie. Nog een pluspunt is de redwood, een grote boom die alleen in Noord-Amerika voorkomt. De prachtige bruine massieve stam is een lust voor het oog. De redwood is een bijzondere gewaarwording, ook al is het 'boompje' slechts enkele tientallen jaren oud. Even ter vergelijking: redwoods in de Verenigde Staten kunnen wel 1.000 jaar oud worden.

Wie speciaal voor de buitentuin naar de Plantagewijk gaat, doet er beter aan een paar maandjes te wachten. In mei, juni en juli staat alles in bloei en dan is het net iets specialer om een bezoekje te brengen aan de Hortus. Maar er is meer. De kassen zijn namelijk altijd open! Of het nu 30 graden vriest en de mussen bevroren van het dak vallen, in de palmenkas heerst altijd een aangename temperatuur. De palmenkas draagt sowieso een leuk verhaal met zich mee. Hoogleraar Hugo de Vries (directeur van de Hortus) kreeg in 1912 een baan aangeboden in New York. Om hem toch in Amsterdam te houden, ging de gemeenteraad akkoord met enkele voorstellen. Eén daarvan was een palmenkas in de Hortus Botanicus. Een kleine honderd jaar geleden kwam de kas er en Hugo de Vries, die bleef gewoon in Amsterdam. Veel van de palmen in de palmenkas zijn door hem persoonlijk in grote houten vaten geplant. Als het lekker weer is worden de palmen buiten neergezet.

Allemaal beestjes

Nog mooier is de vlinderkas. Vergeet vooral niet een digitale spiegelreflexcamera mee te nemen. De mooiste en grootste vlinders vliegen hier langs je oren. Het is best triest. De vlinders zijn prachtig om te zien, maar ook erg kwetsbaar. De uilvlinder leeft twee maanden, de glasvleugelvlinder houdt het ook maar twee maanden uit en de morpho peleides vlinder slechts één maand. Wie niet van enge beestjes houdt, kan beter niet naar binnen stappen. De vlinders zijn niet schuw en fladderen langs je oren. Zelfs als je niet angstig bent aangelegd, voel je je niet geheel op je gemak.

Naast de vlinderkas staat de woestijnkas. Deze kas lijkt sprekend op een barre woestijn, zoals in de tekenfilms van Roadrunner en Wile E. Coyote. De kas wordt gedomineerd door de meest bizarre cactussen met zeer bijzondere namen. Neem nu een cactus in de vorm van een krukje, maar dan vol stekels. Deze cactus heet schoonmoedersstoel. Een zeer toepasselijke naam. Voor de bugfreaks onder ons: in de woestijnkas lopen geen insecten. Een verademing voor sommigen na de nogal wilde vlinderkas.

Geen dag hetzelfde

Een bezoekje aan de Hortus verveelt nooit. Ik kijk er nu al naar uit om over een paar maanden te ervaren hoe de reuzenrabarber bloeit. En om te zien of de waterlelies zich verspreiden over de vijver. Iedere dag ziet de Hortus Botanicus er anders uit. Geen enkele dag is hetzelfde. Zoals de evolutie nooit stilstaat. Zoals de tijd nooit stopt. Een bijzondere tuin in het hart van Amsterdam.

Recensie - Laatst gewijzigd: 2018-10-11 10:23:57 · Gepubliceerd: 6 maart 2009 - 1245