Nostalgie-in-het-Sprookjesbos

Sprookjes komen tot leven in nostalgisch Sprookjesbos

archief oud artikel 29 mei 2009 Valkenburg a/d Geul, Limburg "Knibbel, knabbel, knuisje, wie knabbelt daar aan mijn huisje?" Het is een klein meisje, dat door een van de raampjes van het snoephuisje in het Sprookjesbos in Valkenburg a/d Geul tuurt. Uit verborgen luidsprekers vertelt een vriendelijke stem haar het sprookje van Hans en Grietje.

Levende sprookjes

Het Sprookjesbos bestaat al bijna zestig jaar. "Mijn vader begon met een paar kabouters", zegt mevrouw Nievelstein, eigenares van het Sprookjesbos. De paar kabouters kregen langzaam maar zeker meer vriendjes. Later kregen ze zelfs gezelschap van bewegende sprookjesfiguren. Overal in het Sprookjesbos staan de figuren uit de bekende Grimm-sprookjes in hun huisjes: Hans en Grietje, Sneeuwwitje, Kleinduimpje, Assepoester, Doornroosje en alle anderen. Bij ieder huisje wordt het sprookje voorgelezen, terwijl de poppen hun houterige bewegingen maken.
Het meisje en haar ouders wandelen op hun gemakje van sprookje naar sprookje. Het pad loopt niet recht toe, recht aan, maar - zoals het hoort in een sprookjesbos - met kronkels en hellingen. Het Sprookjesbos is werkelijk prachtig gelegen in het schitterende Limburgse landschap. Vanaf het restaurantje heb je een geweldig mooi uitzicht over Valkebenburg.

Regen en zonneschijn

Het Sprookjesbos is natuurlijk het leukst als de zon schijnt, maar tijdens een regenbuitje is er ook genoeg te doen. In de 'saloon' bijvoorbeeld, waar twee cowboys (ook weer mechanische poppen) leuke liedjes zingen voor de bezoekers. Het kleine meisje zit samen met haar ouders op de eerste rij houten banken. Bij het derde refrein van 'Singing aja jippie' doen de twee ouders een rondedansje. Het meisje lacht.

Grote kinderen

Grote kinderen hoeven zich ook niet te vervelen

Hoewel sprookjes altijd leuk blijven, hebben grotere kinderen misschien meer belangstelling in wat wildere attracties. Zij hoeven zich niet te vervelen: in de top van het Sprookjesbos staat een wildwaterbaan en even verderop is er een leuk schommelschip.

Racen door de grot

Aan de voet van het park is de ingang naar een grot. Het is er heerlijk koel en erg uitgestrekt. "Deze grotten zijn heel bijzonder, omdat ze zijn aangesloten op de gemeentegrotten van Valkenburg", zegt Nievelstein. Het grottenstelsel strekt zich uit over een aantal kilometers. "We willen natuurlijk niet dat onze gasten verdwalen, daarom hebben we de grot op een bepaald punt afgesloten."
Aan het 'einde' van de grotten is er een leuke verrassing voor grote en kleine kinderen: een skelterbaan, waar ze rondjes kunnen rijden. Dat is nog helemaal niet gemakkelijk en best spannend; skelteren in een grot.

Nostalgisch

Het Sprookjesbos doet vrij ouderwets aan. Is dat erg? De sprookjes van de gebroeders Grimm zijn ook oud: is dat ook erg? Nee, dat maakt ze niet minder boeiend. Dit park is nostalgisch, net als de sprookjes. De vader van het kleine meisje is niet erg onder de indruk van de mechanische sprookjesfiguren. "Ze kunnen allemaal maar één beweging", merkt hij op. "En je hoort het radarwerk draaien en puffen." Zijn dochtertje stoort zich daar niet aan. Voor haar komen de bekende sprookjes hier tot leven. "Ze heeft het naar haar zin. En daar gaat het natuurlijk om."