Vrolijke musical vol hoogtepunten
archief oud artikel 8 oktober 2010 Cultuur Amsterdam, Noord-Holland "Er moet toch meer zijn dan dit", zingt Patricia Jagersma in de musical Petticoat. Nog meer dan deze wervelende musical? Nee, dat bestaat bijna niet. Pakkende liedjes, een stralende Chantal Janzen en een vlot verhaal. De verwachtingen waren hoog, en de nieuwe sensatie in musicalland maakt het waar.
De musical Petticoat is speciaal voor haar geschreven en dat is te zien. De rol van het plattelandsmeisje Patricia Jagersma is Chantal Janzen werkelijk op het lijf geschreven. Ze zingt, ze danst en alles doet ze meer dan goed. Door haar sprankelende verschijning wil je uren naar haar kijken, of zelfs wel de hele avond. Het verhaal van Petticoat gaat over Patricia uit Winschoten, die droomt van een carrière als beroemde zangeres. Geen bijzonder origineel concept, maar de uitwerking van André Breedland duwt dit vooroordeel al snel naar de achtergrond. De schrijvers van Ciske de Rat slaan ook met Petticoat weer de spijker op zijn kop.
Echte Groningse
Op het toneel schetst de nieuwste productie van Joop van den Ende het Nederland van de jaren '50, met de komst van nieuwe huishoudelijke apparaten, het communisme en de homohaat. Een tijd waarin meisjes klaargestoomd werden voor een huwelijk en mannen een beroep leerden. Een serieuze ondertoon doorspekt met heerlijke nuchtere humor maakt de musical een feest voor iedereen. Chantal Janzen laat zien dat ze ook gevoel voor humor heeft, wat in combinatie met het Groningse accent hilarische momenten oplevert. Dit accent heeft Chantal goed onder de knie, slechts een enkele keer valt ze er kort uit. Zelfs de echte Groninger zal zich herkennen in haar uitspraak.
Personages
De eerste helft van het verhaal ontwikkelt zich snel. Van Winschoten naar de grote stad Amsterdam, van boerenmeid tot een echte hipper dan hippe vamp. Scène na scène weet de cast de aandacht vast te houden. Want behalve de geweldige hoofdrolspeelster, heeft Petticoat nog meer sterspelers in huis. Hajo Bruins speelt vader Jelgersma voortreffelijk en raakt met zijn stem de gepast emotie. Ook moeder van Rooden, gespeeld door Marjolijn Touw, zet een uitgesproken personage neer. Freek Bartels weet zich te profileren als onderdrukte homofiel, die zich met flair door het leven slaat. Met zijn broer Willem van Rooden, gespeeld door Mike Weerts, ontvouwt zich een klassieke broederstrijd. Samen willen ze de aandacht van Patti, wat de nodige spanning oplevert.
Cliché
Na de pauze vervolgt het verhaal iets minder verrassend dan in het eerste deel. Een zwangerschap brengt het verhaal gevaarlijk dicht bij het cliché, wat we in het eerste deel vreesden. Wat dan wel weer interessant is, is de reactie van moeder van Rooden en de behandelend arts. Zij laten zien hoe de mensen in die tijd dachten over een zogenaamd 'bastaardkind'. Ook het einde is redelijk voorspelbaar, maar door de humor die de schrijvers gedoseerd toepassen, blijft het verhaal tot het einde fascineren.
Muziek
Henry Vrienten componeerde de muziek voor Petticoat. Pakkende liedjes met een zweem nostalgie naar vroegere jaren, maar zonder flauwe teksten. Daar vliegen de cd's van over de toonbank. Het verhaal van Patti, die haar dromen najaagt en hierbij soms verkeerde keuzes maakt, is voor iedereen herkenbaar. Gemene streken, teleurstelling, maar ook vriendschap en hoop. Van welke leeftijd je ook bent, door Petticoat wordt iedereen bevangen door de liefde voor de musical. "Simpel als wat, en makkelijk zat!"
Trailer
Recensie - Laatst gewijzigd: 2011-05-09 10:46:50 · Gepubliceerd: 8 oktober 2010 - 2255
