Haar naam was Sarah

archief oud artikel 20 december 2010 Cultuur Hooggespannen verwachtingen, het is een cliché. Maar voor de verfilming van de bestseller Haar naam was Sarah geldt dit wel degelijk. Het boek wist haar weg al te vinden naar 800.000 Nederlandse huiskamers, waar menig lezer een traantje wegpinkte. Een hoge druk voor een filmregisseur, die naar de mening van DagjeWeg.NL stevig standhield.

Twee kinderen liggen giechelend onder een laken te spelen, wanneer er op de deur wordt gebonst. Het is over met het plezier, de kinderen zijn meteen doodstil. Moeder loopt schichtig naar de voordeur en luistert. "Opendoen", dat wordt haar vanuit de gang toegeschreeuwd. Na enig aarzelen opent zij de deur... Dit is het begin van de film Haar naam was Sarah. De verfilming van het gelijknamige boek van Tatiana de Rosnay vertelt het diep ontroerende verhaal van de 10-jarige Sarah.

Talloze films zijn er al gemaakt over de Tweede Wereldoorlog en haar verschrikkingen. Je vraagt je bijna af of er nog verhalen zijn, die verteld moeten worden. Toch is Haar naam was Sarah daar één van. De meer dan 800.000 exemplaren van het boek, die in Nederland over de toonbank gingen, maakten de verwachtingen voor de film hooggespannen. Maar iedereen die twijfelt om na het boek ook de film nog te zien, kan met een gerust hart een kaartje kopen. Want Haar naam was Sarah is één van de weinige films die wel recht doet aan het boek.

Vélodrome d'Hiver

In de nacht van 16 juli 1942 wordt de 10-jarige Sarah met haar ouders opgepakt en naar het Vélodrome d'Hiver in Parijs gebracht. Deze razzia werd door de Franse politie zelf uitgevoerd en is later jarenlang in de doofpot gestopt. De film laat zien hoe duizenden joden in het wielrenstadion worden opgesloten. Dagenlang blijven ze daar, met amper te eten en te drinken, voordat ze gedeporteerd worden. Maar niemand heeft gezien hoe Sarah voor hun arrestatie haar kleine broertje Michel opsloot in de kast. Wanhopig probeert het kleine meisje terug te keren naar huis om hem te bevrijden.

Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, begint zestig jaar later met een artikel over de Franse razzia. Zo ontdekt ze een geheim van haar schoonfamilie en het bestaan van Sarah Starszinski. Ze zet alles op alles om de geschiedenis van het joodse meisje te achterhalen. Zelfs als haar echtgenoot haar daar van af probeert te houden. De film wisselt de verhalen van Sarah en Julia af en ontrafelt langzaam de uitkomst van de geschiedenis. Kristin Scott Thomas acteert minimaal in haar rol als Julia Jarmond, maar dat maakt het juist zo sterk.

Het mooie aan de film is, dat het eenzelfde ritme behoudt als het boek. De film brengt het verhaal ingetogen en houdt het zo herkenbaar voor de lezers. Ook de overgangen tussen de flashbacks zijn goed, al lijkt het soms wat abrupt. Daarnaast komt het einde een beetje onverwacht, net als in het boek. Maar dit heeft zijn charme, doordat de kijker dan in gedachten achterblijft na deze ontroerende film.

DagjeWeg.NL-waardering Haar naam was Sarah

Recensie - Laatst gewijzigd: 2011-05-09 10:46:50 · Gepubliceerd: 20 december 2010 - 1201