Kijkje achter de staldeur van een rundveehouderij
archief oud artikel 4 januari 2011 Natuur Warnsveld, Gelderland In de gezellige woonkeuken van Rundveehouderij Klein-Graffel is het behaaglijk warm en met een kop thee en een krentenbol, kan onze boerenexcursie beginnen. Boerin Ineke Hissink neemt ons graag mee naar het leven van de boerderij en 'hun' geschiedenis. "Want de boer is geen eiland, maar verbonden met de stad en de burgers."
De romantiek, het ongedwongene van het boerenleven lokt velen iedere zondagavond naar de buis. Boer zoekt Vrouw brengt het leven van de boer zo in ieders huiskamer. "Een heel realistisch beeld", volgens boerin Ineke Hissink. Maar iedereen die verder wil kijken dan een beeldscherm, kan op hun rundveehouderij Klein-Graffel het boerenleven van dichtbij voelen, beleven en ruiken. Want al heb je een HD-tv met een prachtig plasmascherm: niets verslaat de realiteit. Alles van kalf tot koe, de melkrobot en het dagelijks leven van de boer, zie je hier met eigen ogen.
Passie voor de boerderij
In de gezellige, warme woonkeuken start onze excursie op het boerenbedrijf. Met een kop thee en een krentenbol luisteren we geïnteresseerd naar het verhaal van Ineke Hissink. De passie voor het boerenleven straalt ervan af als Ineke ons alles uit de doeken doet over Klein-Graffel, de boerderij die haar man bijna alleen runt. Maar wat maakt het leven van een boer nu zo mooi? “De vrijheid die je hebt", verklaart Ineke. "Van de zomer hadden we met mooi weer zo'n acht tot tien picknicktafels buiten staan, waar we met z'n allen zaten te eten. En als je dan naar buiten loopt en een koe steekt zijn kop over het draad, je aait hem. Dan geniet je al. Daarvoor hoef je niet ver weg." Ineke schetst een ander beeld dan dat van het harde werken, wat bij veel mensen over het boerenwerk bestaat. Maar Klein Graffel is een moderne boerderij, met een melkrobot. Een mooie uitvinding, die we later van dichtbij zullen bekijken.
Rundveehouderij Klein-Graffel.Platteland is dichtbij
Verschillende groepen kwamen al bij de familie Hissink over de vloer om meer te leren over het boerenbedrijf. Dat ging eigenlijk vanzelf. Via haar ouders, die een camping hebben, kwamen er gaandeweg steeds meer mensen een kijkje nemen op Klein Graffel. "Er kwam zelfs een club van directeuren van de levensmiddelenindustrie. Ze lieten zich voorrijden met chauffeur en in hun nette pakken zaten ze op de strobalen. Echt, ze waren niet weg te slaan", lacht Ineke. Iedere groep krijgt een passende rondleiding van boerin Hissink. Meer educatief, over het milieu of met een grappige koe-quiz. Iedereen maakt op een eigen manier kennis met het boerenbedrijf. "Ik vraag altijd met wat voor groep je komt, zodat ik een passend programma kan samenstellen", legt Ineke uit. Van een zuivelproeverij, tot een uitleg over de omgang met het milieu. "Je kunt de milieuproblematiek laten zien. Hoe je dat doet. En waarom sommige boeren hun koeien buiten laten lopen, en anderen niet." Een bezoek aan de boerderij is leuk te combineren met een wandel- of fietstocht of een bezoek aan Zutphen.
Koeien in de wei.In de stal
Met oude schoenen aan stappen we samen met Ineke en haar dochter buiten de deur. Over het grote erf lopen we eerst naar de schuur, waar bezoekers voor het eerst kennismaken met Klein-Graffel. Het liefst lopen we snel door naar achter, want daar zien we de eerste kalfjes. Nieuwsgierig steken ze hun kopjes door het hek. Kinderen mogen gerust even bij de kalfjes in de stal kruipen. Of even verder lopen en bij de pasgeboren kalfjes kijken. Deze kleintjes krijgen net van de boer een fles met biest, de eerste melk die een koe geeft als het kalfje geboren is. We lopen langs de melkrobot, waar een koe klaar staat om gemolken te worden. "De koeien komen uit zichzelf naar de robot, wanneer ze gemolken willen worden. De boer hoeft dus niet meer twee keer per dag te melken." Dat maakt het boerenleven een stuk flexibeler. "Als we het goed plannen, kunnen we best op vakantie."
Rundveehouderij Klein-Graffel in de winter.Melkrobot
We komen aan bij de melkrobot, waar de koeien naar eigen believen bij aanschuiven. Er staat net een koe klaar om gemolken te worden en de machine gaat aan het werk. De boer heeft in de winter voordeel van deze manier van werken, want de koe gaat dan vaker naar de robot. Maar in de zomer, als de koeien buiten lopen, geven ze minder melk. Dan zijn ze lekker buiten. Na de robot nemen we een kijkje bij een stal vol vleesstieren. Deze beesten worden alleen voor het vlees gehouden. "Dit is niet het vlees wat je in de supermarkt ziet liggen hoor", vertelt Ineke. "Dit vlees gaat naar de dure restaurants." Als laatste kijken we nog bij de melktank en het 'kantoor' van de boer. Daar werpen we een blik op de spermarietjes, die soms honderden euro's per stuk kosten - dat zijn dure kalfjes. In een spermarietje wordt sperma bewaard, waarmee de koeien later bevrucht worden.
Zorgboerderij
Wanneer we met boerin Hissink over de geschiedenis van Klein-Graffel praten, ervaren we haar grote passie. De boerderij was vroeger een psychiatrische inrichting, een soort zorgboerderij. Ook werd hier de voedselvoorziening voor de burgerweeshuizen in de stad verzorgd. Deze verbinding met de stad heeft de boerderij van oudsher bewaard. "Nog steeds hebben we land midden in en om de stad. Eerst hadden we grond om de stad, langs de IJssel en aan de uiterwaarden." Boeren en burgers zijn met elkaar verbonden", vindt boerin Hissink. "De boer is geen eiland. En het platteland is dichterbij dan je denkt." Voor wie wil staat de deur van Klein-Graffel altijd open, zoveel is wel duidelijk. Een hartelijker ontvangst kun je je niet wensen.
Reportage - Laatst gewijzigd: 2022-01-21 10:03:21 · Gepubliceerd: 4 januari 2011 - 5036
