7 juli 2014 bijgewerkt: 9 oktober 2018 Cultuur Enkhuizen, Noord-Holland Het is al gezellig druk op deze zonnige vakantiedag in het Zuiderzeemuseum Enkhuizen. Vaders en moeders slenteren over de keien van de kneuterige straatjes, terwijl hun kroost onbekommerd rondneust. Van deur naar deur lopen ze, overal even binnenglurend. De oude interieurs spreken tot de verbeelding en anders doen de oude ambachten dat wel. Zoals de touwslager die iedereen zijn eigen touw laat slaan of de wasvrouw die haar frisgewassen kledij aan stevige waslijnen ophangt. Tussen de lange onderbroeken door zoeken ook wij een weg door het nostalgische dorpje.

"Oma, het is gelukt! Een oudenwijvenknoop!", roept een meisje enthousiast. "Kom maar, zal ik er een foto van maken?" antwoordt de oma in kwestie. Tevreden glimlachend kijkt ze toe hoe haar twee kleindochters druk aan het knopen zijn onder het toeziend oog van een vriendelijke Urker visser. Het is een gezellige drukte in dit kleine Urk, een straatje van het Zuiderzeemuseum Enkhuizen. De visser knoopt zijn netten en verhaalt over zijn ongeluk op zee, waardoor hij gedoemd is nu aan land te blijven. Bezoekers helpen met het uitwringen van de was en binnen maakt de huisvrouw stevige kost klaar. "Van mij hoeft het allemaal niet zo hoor", zegt ze terwijl ze kalm haar groentes kookt op een petroleumstel. "Rijst en vis, dat is voor mij genoeg." De acteurs, vaak vrijwilligers, praten er lustig op los wanneer een bezoeker vraagt om uitleg of gewoonweg een kletspraatje begint. Ze maken een bezoek aan het buitenmuseum aan de rand van het IJsselmeer tot een gebeurtenis, die behalve leuk ook nog leerzaam is.

Zuiderzeemuseum

De huisjes die er staan zijn oud, maar eigenlijk bestaat het oude dorpje, wat het buitenmuseum van het Zuiderzeemuseum is, nog helemaal niet zo lang. Het duurde vijftien jaar voordat het dorpje opgebouwd was op een stuk opgespoten zand in het IJsselmeer. In 1983 ging het openluchtgedeelte open voor publiek. De huizen zijn origineel, alleen hun standplaats is gewijzigd. Zo is de kerk, die het middelpunt van het dorpje vormt, steen voor steen naar het museum gebracht en weer opgebouwd. En nu is het net alsof het nooit anders was en stappen bezoekers binnen in een levendig dorpje.

Oudhollandse spelletjes en gerookte vis

Bij de molen tuurt een molenaar bedachtzaam over het IJsselmeer en bij de visrokerij wordt voortdurende verse vis gerookt. "Ze proberen het in de fabriek hier op het industrieterrein na te maken", vertelt de visroker. "Maar toch komen ook zij hier een visje eten." Het geheim? "Het is de rookkast", verklapt hij. "In de fabriek moeten ze die roetlaag steeds weghalen en dan plakt de rook aan de kast. Hier hoeft dat niet en daardoor trekt de rook echt in de vis, want de kast zit al helemaal vol." Verderop spelen kinderen oud-Hollandse spelletjes en kleden zich mooi aan met klederdracht, zoals de mensen die voorheen rond de Zuiderzee woonden. En voor de start van de zomervakantie zijn er speciale gasten in het museum: kermisgasten!

Nostalgische kermis

Op het plein wagen bezoekers zich aan de uitdaging in de schiettent of slaan ze uit alle macht op de Kop van Jut. En aan de rand van het buitenmuseum verdringen bezoekers zich voor een suikerspin en draaien ze eindeloos rondjes in de zweefmolen. Een oudere vrouw stapt uit en bedankt de jongen van de zweefmolen: "Zo, dat was heerlijk! Bedankt!" "U mag gerust nog een keertje hoor, "antwoordt hij. "En dan neemt u de andere jongedames ook maar mee", zegt hij wijzend op het gezelschap van de vrouw. Wie ook een rondje mee wil moet snel zijn, want de Oud-Hollandse kermis duurt nog tot en met 13 juli.

Reportage - Laatst gewijzigd: 2018-10-09 16:41:30 · Gepubliceerd: 7 juli 2014 - 1928