Luister naar talentvol pianiste Valentina Tòth

archief oud artikel 20 oktober 2014 Cultuur Ede, Gelderland "Ik vroeg me af of ik wel iets toe te voegen had", vertelt de 19-jarige Valentina Tòth. Maar met haar cd Hungarian Horizon voegde de talentvolle pianiste wel degelijk iets toe. Ze won een Diapason d'Or voor haar allereerste album, een onderscheiding die ze eerst even googelde. "Toen ik de grote namen zag die de prijs eerder gewonnen hadden, kreeg ik door dat het echt belangrijk was."

Bij de vraag van platenmaatschappij Challenge Classics of ze een album op zou willen nemen, zette Valentina eerst haar vraagtekens. "Ik had echt geen flauw idee wat ik op zou moeten nemen", vertelt ze. Begin 2014 kwam haar eerste album uit met muziek van de Hongaarse componisten Béla Bartâk en Zoltán Kodály. "Met deze cd heb ik wel iets gevonden wat bij me past. De stukken van Bartâk en Kodály zijn gebaseerd op Hongaarse volksmuziek, die ik vroeger veel hoorde." De muziek knipoogt naar de roots van Hongaars-Nederlandse Valentina. Met een Hongaarse vader groeide ze op met deze melodieën en sloot ze in haar hart. Toch komt haar talent niet uit de familie.

"Muziek is ook nooit af. Ja, dat kan best frustrerend zijn."

Minstens vier uur per dag studeren

"Ik kom niet echt uit een muzikaal gezin, nee. Er zijn er wel een paar die piano spelen, maar dat is alleen als hobby. Ik wist meteen dat ik dit wilde doen, ik wilde altijd al pianiste worden. Dus ik vroeg om pianoles en begon op mijn negende met pianospelen." Een passie waarin ze volhardt door per dag minstens vier uur te studeren, en nog meer als ze een repetitie heeft op het conservatorium. Een toewijding die soms niet het gewenste resultaat oplevert. "Ik heb wel van die momenten dat ik er door heen zit, dat ik boos ben op mezelf omdat ik het niet kan. Dan lijkt het wel alsof je niet vooruit gaat", vertelt Valentina. "Soms duurt dat heel lang, dan modder je een hele tijd door."

Jongste Nederlandse pianist ooit in Carnegie Hall

Toch weet ze zich altijd te hervinden in de muziek. "Dan hoor ik hele mooie muziek en dan denk ik: 'Dat wil ik ook spelen!'. Dat helpt me weer verder." Over haar talent hoeft ze zich geen zorgen te maken, dat bewijzen de vele prijzen die ze won. In 2009 won ze het Prinses Christina Concours en ze speelde als jongste Nederlandse pianist ooit in Carnegie Hall. Ze speelde in Carré tijdens het Grachtenfestival en in Het Concertgebouw tijdens de Uitmarkt. Maar hoewel ze al veel ervaring heeft, is ze nog wel eens zenuwachtig voor een concert. "Dan ben ik bang dat ik een hele domme fout maak. Soms ben ik zo zenuwachtig dat ik helemaal rommelig ga spelen. De ene keer weet je dan het hoofd koel te houden en jezelf te herstellen. Maar soms blijf je dan zo spelen."

Valentina is nooit tevreden

Voor haar publiek hoopt ze dat ze het verhaal weet over te brengen. Maar ook: "Ik wil voor mezelf goed spelen", legt Valentina uit. "Ik ben zelf vaak niet tevreden. Er zijn altijd wel punten waarvan ik denk, ja dat moet ik nog leren. En soms maak ik niet echt een fout, maar dan vind ik de klank niet mooi. Muziek is ook nooit af. Ja, dat kan best frustrerend zijn", geeft de pianiste toe. "Maar ik denk dat je nooit tevreden bent. Grote musici hoor je ook nooit zeggen dat ze nu echt geweldig spelen." Gelukkig betekent dat niet dat Valentina nooit blij is met het resultaat. "Ik kan wel trots zijn op een stuk, of dat ik vooruit gegaan ben. Soms is er een moment dat je los komt van het spelen, dat je helemaal opgaat in de muziek. Dat had ik bijvoorbeeld met mijn trio. We speelden een nieuw stuk voor de eerste keer voor publiek en dat ging zo goed dat ik in een soort flow kwam", vertelt ze, tevreden. "Ik was me niet meer bewust van het publiek of de andere muzikanten."

Interview - Laatst gewijzigd: 2014-10-21 10:18:56 · Gepubliceerd: 20 oktober 2014 - 200