Acht personen delen in Oorlogsmuseum Overloon hun persoonlijke verhaal
26 september 2016 bijgewerkt: 2 oktober 2023 Geschiedenis Overloon, Noord-Brabant “Ik ben Hélène Egger. Ik ben Joods. Ik ben tien jaar oud en woon met mijn twee broers en mijn moeder in Amsterdam. Mijn ouders zijn gescheiden. Mijn vader woont ook in Amsterdam. Ik zie hem elke zondag. In mei 1940, bij het uitbreken van de oorlog, zie ik allemaal vliegtuigen overgaan, maar dat kan me niet zoveel schelen." Zo begint een aangrijpend filmpje uit de nieuwe tentoonstelling Nederland in de Tweede Wereldoorlog in Oorlogsmuseum Overloon. Acht personen nemen je mee in een persoonlijk verhaal over de oorlog.
Verhaal van een Joods meisje
De geschiedenis van het Joodse meisje Hélène Egger is één van de acht verhalen in de nieuwe permanente tentoonstelling van het Oorlogsmuseum in Overloon. Met nog zeven andere verhalen vertelt het museum hoe Nederland in de greep van de bezetter leefde. Iedereen, goed of fout, kwam in de oorlog voor compleet nieuwe situaties te staan. Of je nu een gewone huisvrouw was of een kind wat de hongerwinter moest doorstaan. Iedereen worstelde met vragen als: hoe moet ik daarmee omgaan, waar doe ik goed aan, of, hoe overleef ik? In de tentoonstelling wordt iedere bezoeker hiermee geconfronteerd.
"Ik duik samen met opa en oma onder in Amsterdam, maar het wordt te gevaarlijk. We moeten van elkaar scheiden, en ik moet alleen ergens anders onderduiken. Ik kom op allerlei plekken terecht. Ik ga naar Vught, naar Hilversum, naar Rotterdam… Ik heb vreselijke heimwee. Steeds nieuwe mensen. Steeds afscheid nemen. Ik voel me alleen."
Aangrijpende verhalen
In de nieuwe tentoonstelling in Oorlogsmuseum Overloon is van dichtbij te zien voor welke dilemma's de mensen kwamen te staan. Zo kom je in aanraking met alle belangrijke thema's uit die jaren. Van mobilisatie tot bevrijding en van uitwijken tot overleven. Bekende personen als Koningin Wilhelmina en ook de rijkscommissaris Seyss-Inquart spreken je toe. Maar ook minder bekende personen, zoals Corrie Holvast, die als kind uitgemergeld raakte tijdens de hongerwinter in Amsterdam. En dan is er nog dat andere verhaal, over het dagelijks leven in oorlogstijd. Een groot deel van de bevolking leefde van dag tot dag in de hoop met z'n allen het einde te halen. Dit verhaal loopt als een rode draad door de tentoonstelling, opgetekend door de 'gewone' huisvrouw Arnolda Huizinga-Sannes. Haar dagboek neemt je mee naar het dagelijkse leven vol verbazing en ongeloof over de nieuwe Duitse maatregelen en de Jodenvervolging. Haar verhaal is voor de bezoekers een continu houvast bij het bezoek aan de tentoonstelling.
Een tentoonstelling die je bijblijft
Zo laat Nederland in de Tweede Wereldoorlog vanuit verschillende invalshoeken te zien hoe de oorlog het leven van de bevolking ingrijpend veranderde. Hélène Egger overleefde de Tweede Wereldoorlog, maar voor haar was de bevrijding een tragische confrontatie met de werkelijkheid.
"Terug in Amsterdam is alles en iedereen kapot. Opa, oma en ik. We zijn blij elkaar terug te zien, maar iedereen heeft groot verdriet. Dan komen de lijsten van het Rode Kruis. Daar staan ze tussen. Daniël en Julius Egger. Mijn broers. Vergast in Auschwitz op 30 september 1942. Vlak daaronder de naam van mijn vader. Vergast in Sobibor op 21 mei 1943. Ook mijn oma van vaderskant, mijn oom, tante, nichtje en de tweede vrouw van mijn vader zijn vermoord.".
Een bezoek aan deze nieuwe tentoonstelling in Overloon ga je niet snel vergeten. En dat is precies de bedoeling, want oorlog hoort in een museum.
Gesponsorde bijdrage - Laatst gewijzigd: 2023-10-02 14:30:12 · Gepubliceerd: 26 september 2016 - 7072
