A Chorus Line: intense musical tjokvol talent

archief oud artikel 4 januari 2017 Cultuur Landelijk Daar sta je dan, op het podium. Die links van je speelde vorig jaar in die ene goede show. Dat wordt een lastige. Maar die rechts van je ziet er echt zenuwachtig uit, die kun je vast wel aan. In de musical A Chorus Line strijden zeventien dansers tijdens een auditie om een felbegeerde rol in een show. De regisseur laat ze de benen uit hun lijf dansen en stelt ze persoonlijke vragen over hun leven. Waarom willen ze eigenlijk zo graag dansen? Al snel wordt duidelijk dat dansen voor veel van hen een uitvlucht is. Klinkt dramatisch en dat is het ook, maar de musical is allesbehalve een melodramatische tranentrekker. Ondanks de overdosis drama blijven de personages geloofwaardig. De acteurs annex dansers zijn Amerikaans goed en de voorstelling is lekker intens met een vleugje jaren tachtig.

Alles voor de spotlights

Het leven van een danser gaat niet over rozen. Je moet in topconditie zijn, verschillende stijlen beheersen én stalen zenuwen plus het perfecte lijf hebben. En dan heb je ook nog eens moordende concurrentie en weinig kans op werk. In A Chorus Line is het alsof je als publiek stiekem met een dansauditie meekijkt. Voor heel even maak je deel uit van het danswereldje. Letterlijk: de dansers staan voor je neus op het podium auditie te doen en de regisseur die ze beoordeelt, Zach, loopt door de zaal en stelt ze vragen. De musical knalt gelijk het podium af met indrukwekkende dansscènes. En meedogenloos als de danswereld is, vallen binnen een paar minuten de eerste zwakke schakels al af. Zeventien dansers blijven over en staan op een rij op het podium. Het is in het begin een beetje veel: allemaal stellen ze zichzelf in rap tempo aan regisseur Zach voor en allemaal hebben ze ontzettend Amerikaanse namen. Dat ze kunnen dansen is duidelijk: man, wat is iedereen goed! De cast bestaat grotendeels uit jong talent en is overtuigend als groep professionele dansers. Mike (Leon de Graaf) krijgt al dansend en zingend met de Nederlandse versie van 'I Can Do That' een staande ovatie van het - toch redelijk Hollands tamme - publiek. De meeste dansers doen zich stoer voor, maar vanaf het begin hangen er onuitgesproken geheimen en verlangens in de lucht...

Grote sterren met kleine hartjes

Met elke vraag van Zach leer je de dansers allemaal beter kennen. Sheila, de ogenschijnlijk zelfverzekerde babe met een grote mond. Cassie, de geheimzinnige dansveteraan die de laatste tijd maar niet aan de bak komt. De schattige Paul, die geweldig danst maar bijna sterft van de zenuwen zodra hij iets over zichzelf moet vertellen. En natuurlijk Kristine en Al, het verliefde stel dat elkaars zinnen afmaakt, zoals te horen in de Nederlandse versie van het hilarische 'Sing!'. Langzamerhand groeit iedereen naar elkaar toe. Ze vertellen elkaar alles over hun jeugd, hun dromen. Achter elk gezicht schuilt onzekerheid, hoe stoer en sterk sommigen zich ook voordoen. En met sommigen bedoelen we vooral Sheila en Cassie, twee glansrollen van Bettina Holwerda Bakkum en Esther van Boxtel. Beiden hebben hun eigen straalmomentje. Sheila met 'At the Ballet' en Cassie met haar gepassioneerde solo. Behalve Sheila veroveren Maggie (Oonagh Jacobs) en Diana (Esmée Dekker) onze harten met hun zang - wat een steengoede stemmen! Wat vooral uniek is aan A Chorus Line, is dat Zach op z'n gemak tussen het publiek gaat zitten terwijl hij zijn vragen stelt. Op een gegeven moment zit hij zelfs letterlijk naast ons. Hierdoor heb je het gevoel dat je écht bij een auditie bent. Gewaagd idee, maar helaas overtuigt Michael Konings ons niet als Zach. Erg jammer, want Zach maakt deel uit van twee ontzettend dramatische verhaallijnen in de musical. Misschien is het zijn avond niet, maar de duidelijk ontroerend bedoelde momenten komen niet helemaal uit de verf.

Grof, grappig en dramatisch

Ondanks moderne grapjes over Kim Kardashian, heeft A Chorus Line een typisch Amerikaanse jaren tachtig vibe. Een meeslepend verhaal vol verschillende getalenteerde types die ontzettend openhartig en niet-Nederlands over hun dromen en onzekerheden vertellen. Dramatisch, schaamteloos grof en bij vlagen hilarisch, zodat het allemaal niet te zwaar wordt. Toegegeven: er zitten veel grappige karakters tussen. Maar vooral Kristine en Al (Sabine van Tiel en Gijs Stallinga) en Val (Joke van Robbroeck) blijven hangen. Val laat zien dat je je eigen succes zelf kunt creëren - met een beetje hulp van een cosmetisch chirurg. Veel van de grapjes zijn redelijk volwassen van aard en gaan over seksualiteit. Leuk voor tieners, misschien nog iets te vroeg voor jongere kinderen. Ook de dramatische openbaringen zijn nogal heftig, zoals je kunt verwachten bij een Amerikaans drama. Alle personages zijn compleet anders, waardoor iedereen in het publiek zich wel een beetje met iemand van hen kan identificeren. Je duimt eigenlijk voor alle zeventien dansers, waardoor het naderende einde van de musical alleen maar wranger wordt: je wéét dat er in de show plek is voor maar acht...

Recensie - Laatst gewijzigd: 2017-02-08 11:04:34 · Gepubliceerd: 4 januari 2017 - 1182