Horta-Lambeauxpaviljoen heropent 25 maart haar deuren

archief oud artikel 25 maart 2017 Cultuur Brussel, Vlaams-Brabant Ze vlogen elkaar nog net niet in de haren, maar eens waren de twee het in ieder geval niet. We hebben het over architect Victor Horta (1861-1947) en beeldhouwer Jef Lambeaux (1852-1908). Van de Belgische overheid kreeg Lambeaux de opdracht om van zijn werk De Menselijke Driften een marmeren reliëf te maken. En Horta mocht daar een mooi gebouwtje omheen maken. Zo ontstond het Horta-Lambeauxpaviljoen. In het Brusselse Jubelpark is dit schitterende gebouw in neoklassieke stijl vanaf zaterdag 25 maart weer open voor publiek. Kom langs en laat je fascineren door De Menselijke Driften: een omstreden werk dat in het verleden heel wat stof heeft doen opwaaien. Leuk om te combineren met een weekendje Brussel!

Pietje de dood in plaats van God

Het kunstwerk in het speciaal ontworpen Horta-Lambeaux Paviljoen is een fascinerend werk van uit marmer gehakte blote lichamen die allemaal met elkaar verstrengeld zijn. Het vertoont een wirwar van menselijke gevoelens, zoals geluk, verliefdheid, moederschap, maar ook zonden en kwellingen. In plaats van God staat 'Pietje de dood' in het werk centraal waar Lambeaux geen vrienden mee maakte. Met name christelijke bezoekers vonden het werk aanstootgevend en noemden zijn paviljoen een 'marmeren bordeel'. Het scheelde niet veel of het marmeren beeldhouwwerk van Lambeaux was er niet meer geweest. In 1967 kwam de grond rondom het paviljoen namelijk een eeuw in erfpacht aan de koninklijke familie van Saudi-Arabië die er de Grote Moskee van Brussel en het Islamitisch Cultureel Centrum van België neerzette. En er waren plannen voor een museum voor islamitische kunst. Op het nippertje wist de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen te voorkomen dat het kostbare werk van Lambeaux werd afgebroken. Het museum voor islamitische kunst is er dus niet gekomen.

Bonje tussen Lambeaux en Horta

Vele decennia was het reliëf De Menselijke Driften niet te zien voor publiek en verpieterde het achter slot en grondel. Volgens de stadslegende had dat te maken met het immorele karakter van het werk, maar niets is minder waar. Het boterde namelijk niet goed tussen Lambeaux en Horta de architect. Horta kwam met een gebouw met zuilen en een open voorkant waar Lambeaux zich niet in kon vinden. Uit protest werkte Lambeaux extra traag aan zijn marmeren reliëf in de hoop alsnog zijn zin te krijgen. Negen jaar later werd het momument dan eindelijk in 1899 geopend, maar dit was van korte duur omdat Lambeaux er uit protest een houten schutting omheen zette. Na het overlijden van de kunstenaar ging zijn wens om het gebouw gesloten te maken alsnog in vervulling. Op de plaats waar de zuilen stonden werd dus een muur neergezet. Het werk is in 2015 volledig gerestaureerd.

Nieuws - Laatst gewijzigd: 2017-03-27 08:04:22 · Gepubliceerd: 25 maart 2017 - 1335