9 juli 2018 bijgewerkt: 28 juni 2019 Toerisme Hoorn, Noord-Holland "Welkom! Je mag gewoon ergens een plekje uitzoeken. We vertrekken zo." De historische stoomtram blinkt in het zonnetje, net als de manchetknopen van de vriendelijke meneer die ons verwelkomt op het sfeervolle station. Van de klassiek houten loketten tot het gouden, ronde brilletje van de conducteur: alles straalt nostalgie uit bij Museumstoomtram Hoorn-Medemblik. DagjeWeg.NL ging een dagje met de stoomtram mee. Terug naar 1926, toen reizen nog een echte beleving was!

Avontuurlijke en sfeervolle reis

Na een ouderwets fluitsignaal dat we eigenlijk alleen nog maar uit films kennen, komt de locomotief langzaam op stoom. Daar gaan we dan! Mensen gaan er enthousiast voor zitten, kindjes drukken hun neusjes nog net niet tegen het raam. We zitten in een historische coupé, op houten bankjes aan tafeltjes. Het uitzicht op de Hollandse taferelen die aan ons voorbij glijden is prachtig. Huppelende veulens in groene weides, kleurrijke gewassen en pittoreske boerderijen. Automobilisten die genieten van het bijzondere spektakel op de spoorwegovergang zwaaien vriendelijk naar ons. "Welkom aan boord allemaal!" Een conducteur, uiteraard in een ouderwets uniform, gaat iedereen bij langs om de route uit te leggen en om kaartjes te knippen. Leuk: de kinderen mogen hun eigen kaartje doen. De route is als volgt: we rijden vanaf Hoorn via Wognum, Twisk en Opperdoes naar Medemblik. Vanaf daar gaan we per boot verder naar Enkhuizen. Vanaf Enkhuizen gaat een NS-trein terug naar Hoorn. Een behoorlijke reis, al met al bijna vier uren lang! Maar zo deden ze dat vroeger. Reizen was een avontuur en dat avontuur beleefde je in stijl.

Vriendelijk en gastvrij à la 1926

De tijd vliegt voorbij. Conducteurs doen regelmatig rondes om een praatje te maken, er komt een ouderwets snackkarretje langs en een meisje met een rieten mandje verkoopt poffertjes uit de buffetcoupé. Ook hebben we de Stoomtrein Courant en de Stoomsafari koffer om ons bezig te houden. Hier zitten een kleurplaat en leuke opdrachtjes in. Zo leer je morsecode te ontcijferen en ontdek je allemaal weetjes over de stoomtram en waar die vroeger allemaal te vinden was. Voor we het weten zijn we in Wognum en kunnen we even onze benen strekken. Het station is pittoresk en stamt uit 1887. Een conducteur heeft oud-Hollands speelgoed voor de kinderen meegenomen en er lopen een man en vrouw in historisch kostuum rond. Mensen mogen vooraan bij de machinist meekijken, maken volop foto's en genieten van het zonnetje. Er hangt een gezellige en gemoedelijke sfeer, alsof we met z'n allen op vakantie zijn. Een conducteur vertelt ons: "Deze tijdreis terug naar 1926 gaat niet alleen om blinkende locomotieven, maar ook om de vriendelijkheid en gastvrijheid van toen. Die warmte is niet te omschrijven of op beeld vast te leggen, dat moet je gewoon echt zelf meemaken." Het plezier straalt van hem af terwijl hij met ons praat en af en toe trots een blik op de stoomtram of zijn collega's werpt. "We zijn één grote familie vol gepassioneerde vrijwilligers die dit puur doen uit liefde voor historie en mensen." Dat merk je: letterlijk alle medewerkers die we tegenkomen zijn hartstikke vrolijk en aardig en delen graag leuke weetjes.

Op koers naar Enkhuizen

Eenmaal in Medemblik zeggen we de stoomtram vaarwel en gaan we het centrum in om ergens te lunchen. Hier is alles ook alweer zo mooi en ouderwets - niet zo gek, want Medemblik is de oudste stad van West-Friesland. We kletsen op een terrasje over alles wat we tot nu toe geleerd en gezien hebben en wandelen daarna weer terug naar het station; achter het spoor ligt de boot op ons te wachten. Ook de boot is in de stijl van 1920. Ronde raampjes, sfeervolle zithoekjes, een salon met historische landkaarten en tientallen ouderwetse houten bankjes op het dek. Het is niet moeilijk in te denken hoe mensen vroeger vanaf de boot met zakdoekjes in hun handen naar de mensen aan wal zwaaiden. De tocht is best lang, maar we genieten volop. We passeren zeilboten, windsurfers, speedboten en turen in de verte naar de Hollandse huisjes aan de kust terwijl de deinende golven ons meevoeren naar Enkhuizen. Onderweg stopt de boot ook nog bij het Zuiderzeemuseum, voor een extra dosis nostalgie. Wij blijven aan boord en stappen in Enkhuizen op de aansluitende NS-trein terug naar Hoorn. Het is even wennen om weer in zo'n moderne trein te zitten. Hij rijdt weliswaar sneller, maar het is een stuk minder gezellig. We hebben gelijk al een beetje heimwee naar 1926.

Reportage - Laatst gewijzigd: 2019-06-28 12:00:49 · Gepubliceerd: 9 juli 2018 - 8342