Ontdek het prachtige Terschelling te paard
18 juli 2018 bijgewerkt: 21 februari 2020 Natuur Landerum, Friesland Als je een paar daagjes op een eiland bent, wil je niets liever dan genieten van de zon en de natuur - en af en toe een drankje in een strandtentje uiteraard. Hoe heerlijk is het om in één klap uit te waaien, de natuur te verkennen én meer over het eiland te leren? DagjeWeg.NL ging paardrijden op Terschelling. We boekten een privérit bij Rijpaarden Verhuur Lok en leerden van alles over paarden en over Terschelling. Een betoverende beleving en een absolute aanrader als je een dagje op Terschelling bent! We verkenden verborgen paadjes door bos en duinen, waren één met de natuur en het was nog een behoorlijke work-out ook. Voor fans van McLeod's Daughters: dit was érg Drover's Run.
Wapperende manen in de wind
Ons avontuur in de natuur begint op de boerderij van familie Lok in Landerum. Daar staan de instructrice annex gids Hilda en haar moeder al op ons te wachten. "Kom maar verder, dan gaan we caps uitzoeken. Jij hebt best een groot hoofd, zie ik." Ze neemt ons mee in de bijkeuken slash stal, waar we caps passen en voer voor de paarden in emmers doen. Dan gaan we in jeeps op pad. Na een kort ritje zien we onze bestemming al: er staan zo'n twintig paarden in een weiland. Hun manen wapperen in de wind, majestueus staan ze te stralen in het felle zonlicht. We krijgen ter plekke een paard toegewezen. We borstelen en voeren de dieren om ze te leren kennen voor we ze opzadelen. Het zijn honderd procent Friese paarden. Onwijs groot, maar rustig. We hebben trapjes nodig om überhaupt in het zadel te kunnen komen. Zonder al te veel uitleg gaan we op pad. Maar dit is dan ook niet onze eerste rodeo. Echte beginners krijgen natuurlijk meer uitleg. "Geef een gil als je niet lekker zit, dan kunnen we het zadel aanpassen." Voor we het weten rijden we tussen de Landerumse weilanden, alsof we nooit anders gedaan hebben.
Elk paard een eigen persoonlijkheid
Het is al snel duidelijk dat onze paarden een compleet eigen persoonlijkheid hebben - en elkaar niet zo aardig vinden. We rijden op Yfke - rustig, maar een strebertje en een stiekeme afsnijder - en Sylke - een diva die stiekem gewoon wat tender love and care nodig heeft. Sylke weigert op zand te lopen, wat best lastig is als je van plan bent door de duinen te rijden. In plaats van de rest te volgen, pakt ze haar eigen route door de grasberm. "Voelt fijner aan haar hoeven", zegt Hilda. Haar met schopjes en teugelwerk op andere gedachten brengen is best lastig, maar al snel komen we erachter dat als je haar een klopje of een aai geeft, ze ineens wel wil luisteren. Dat diva-gedrag komt ook ergens vandaan, vertelt Hilda. "Er zijn rangen bij de paarden. Sylke heeft eigenlijk geen rang; de rest vindt haar niet zo aardig. Ze wordt vaak genegeerd." Arme Sylke. Ze krijgt gelijk een dikke knuffel van ons.
Eén met de betoverende natuur
In totaal zitten we meer dan anderhalf uur in het zadel, maar de tijd vliegt aangenaam voorbij. We leggen kronkelpaadjes door het bos af en komen minutenlang niemand tegen. Soms moeten we bukken om een lage tak of scheef hangende stam te ontwijken. Onderweg leren we van alles over de omgeving - een van de voordelen van een privérit. Hilda deelt de leukste barretjes en restaurants met ons, tipt in welke periodes de natuur op z'n mooist is en vertelt over de vele cranberry's die Terschelling rijk is. "Heb je al een cranberry biertje geprobeerd? Daar heb ik aan meegewerkt! Ik heb meegeholpen met het plukken van de cranberry's", vertelt ze trots. Soms is het ook lange tijd stil en genieten we zwijgend van de prachtige natuur waar we ineens deel van uitmaken. Dan komt er een spannend stukje: in de duinen mogen we op draf rijden. Dit is van korte duur, want Sylke vindt het niks en is liever lui dan moe. Dus wandelen we verder en zingen we de theme song van McLeod's Daughters, totdat Sylke weigert te lopen bij gezang. Bedankt voor de subtiele hint, Sylke. Ineens zijn we alweer terug bij het weiland, waar de andere paarden ons hinnikend begroeten. Met tegenzin nemen we afscheid van onze eigenzinnige paarden en rijden we glimlachend in de jeep terug naar de boerderij. Wat een waanzinnige ervaring!
Redactioneel - Laatst gewijzigd: 2020-02-21 09:22:05 · Gepubliceerd: 18 juli 2018 - 7931
