Expeditie langs de piramides van mysterieus Nubië

archief oud artikel 13 december 2018 Geschiedenis Assen, Drenthe Waar iedereen wel eens gehoord heeft van Toetanchamon, blijft het waarschijnlijk stil als de naam Taharqo klinkt. Toch was ook hij een machtige farao, maar dan uit Nubië - een gebied ten zuiden van Egypte, in het huidige Soedan. De mysterieuze geschiedenis van Taharqo en de andere Nubische vorsten ontrafelt zich in het Drents Museum in de tentoonstelling Nubië - Land van de Zwarte Farao's. Te zien van 16 december 2018 tot en met 5 mei 2019.

Voor het machtige Egypte is in de archeologie veel aandacht, maar voor de geschiedenis van Nubië is maar weinig belangstelling geweest. Lange tijd werd Nubië gezien als slechts een kolonie van Egypte, doordat alleen het noorden van Nubië werd onderzocht. Door onderzoek en opgravingen vanaf de jaren 60 werd duidelijk dat Nubië een handelscentrum vormde tussen Egypte, Centraal-Azië en de gebieden rond de Rode Zee. De Nubiërs deden niet onder voor de machtige Egyptenaren en wisten hen zelfs te onderwerpen! In de tentoonstelling Nubië - Land van de Zwarte Farao's stelt het Drents Museum het publiek voor aan de machtige Nubische vorsten, hun culturele rijkdom en economische welvaart. Bastiaan Steffens, conservator Archeologie van het Drents Museum legt uit: "Door te benadrukken dat de uit Soedan afkomstige (zwarte) mensen de hoogste machtsposities bekleedden, presenteren we een beeld dat contrasteert met het beeld dat men vandaag de dag heeft van Soedan, dat van een land van burgeroorlogen en hongersnood."

Topstuk uit de tentoonstelling

In de tentoonstelling lopen bezoekers door een landschap met piramides en ontdekken de kostbare inhoud van de kenmerkende bouwwerken. De echte topstukken komen uit de piramide van koning Taharqa en andere piramides. "Taharqa was één van de Zwarte Farao's die over Nubië en Egypte heersten. Zijn piramide is met 63 meter hoogte de grootste in Nubië. Ondanks dat de grafkamer van Taharqa deels werd geplunderd voordat archeologen er onderzoek konden doen, vonden onderzoekers een immense hoeveelheid aan voorwerpen. In de tentoonstelling tonen we een aantal van de meer dan duizend grafbeeldjes die meegingen in het graf. Deze standbeeldjes moesten in het hiernamaals dienen als arbeiders voor de overleden farao. Deze uit Egypte afkomstige traditie werd in Nubië op een veel grotere schaal uitgevoerd. Waar in Egypte voor elke dag van het jaar een klein beeldje mee werd gegeven, gaf men in Nubië veel grotere en veel meer beeldjes mee aan hun koningen."

Invloedrijke cultuur

Het Drents Museum toont bijna 3000 jaar aan geschiedenis en laat zien hoe het onafhankelijke koninkrijk Nubië in zijn hoogtijdagen sterker was dan dat van de Egyptenaren. Tijdens de overheersing van de Nubiërs zorgden zij voor culturele vernieuwing in Egypte, mede door het centrale gezag wat zij meebrachten. Er werden nieuwe tempels gebouwd en oude tempelcomplexen werden herbouwd. Onder de Nubiërs werd een grotere nadruk gelegd op de vrouwelijke wederhelft van de god Amon, genaamd Moet. Dit verklaart waarschijnlijk de belangrijkere positie van vrouwen in de Nubische samenleving vergeleken met die van Egypte. Later waren de Egyptenaren 400 jaar lang aan de macht in Nubië en beïnvloedden de twee culturen elkaar. In de tentoonstelling in het Drents Museum is dit te zien door de vele afbeeldingen van Egyptische goden - de Nubiërs namen aspecten van de Egyptische religie over. Maar andersom gebeurde hetzelfde: er zijn overblijfselen te zien van het tempelcomplex voor de god Amon van Napata, die in Nubië zou wonen, gebouwd door de Egyptenaren.

Redactioneel - Laatst gewijzigd: 2018-12-13 14:59:53 · Gepubliceerd: 13 december 2018 - 4656