De Beemster werelderfgoed om bijzondere grondverdeling
22 maart 2006 bijgewerkt: 11 oktober 2018 Middenbeemster, Noord-Holland De droogmakerij De Beemster kwam tot stand in de vroege zeventiende eeuw. Belegging van kapitaal in grond, behoefte aan landbouwgrond en buitenverblijven en de wil om de strijd tegen het water te winnen waren de belangrijkste redenen om het binnenmeer De Beemster toen droog te maken. Het typische Beemsterlandschap met de kaarsrechte verkaveling én de bijzondere ontstaansgeschiedenis, is uniek in de wereld. Door het predikaat Werelderfgoed erkent de UNESCO het waardevolle van de droogmakerij.
Situering
De droogmakerij De Beemster ligt in de provincie Noord-Holland, globaal tussen Alkmaar, Edam en Hoorn. Beemster is een zelfstandige gemeente die helemaal wordt omsloten door de Beemsterringvaart. De begrenzing van het werelderfgoed De Beemster is gelijk aan die van de gemeentegrens en ligt in de ringvaart. De oppervlakte van droogmakerij De Beemster bedraagt meer dan 7000 hectare.
Geschiedenis
In het begin van de zeventiende eeuw zorgden hoge zeewaterstanden en wind in de gebieden ten noorden van het IJ voor afkalving van het veen. Tegelijkertijd was er behoefte aan goede landbouwgrond. In 1607 hakte het Hof van Holland de knoop door: de Beemster zou worden drooggelegd. Amsterdamse kooplieden en hoge ambtenaren zorgden voor de financiering en Jan Adriaenszoon Leeghwater droeg zijn steentje bij aan de bouw van de molens. De aanlegging ervan diende via een strak geometrisch patroon van vierkanten te geschieden.
De Beemster is beslist geen museum. Er wordt gewoond en gewerkt net als elders in Nederland. Er lopen electriciteitsdraden dwars door het landschap, en Middenbeemster heeft inmiddels ook minirotondes. Toch wordt er voortdurend rekening gehouden met de basis van het landschap, waardoor de harmonie niet verstoord wordt.
Redactioneel - Laatst gewijzigd: 2018-10-11 10:26:02 · Gepubliceerd: 22 maart 2006 - 4700
