door

Bang voor bloemkool

archief oud artikel 5 september 2007 Haarlem, Noord-Holland Fotograaf en hulpverlener Erik Christenhusz is zeven jaar kind aan huis geweest in verschillende psychiatrische instellingen. Met zijn camera maakte hij een fotoducumentaire over de jeugdpsychiatrie. Maurice van Lieshout schreef er teksten bij die, samen met de foto's, tentoongesteld worden in Het Dolhuys, het nationaal museum van de psychiatrie.

De expositie opende zaterdag 1 september en blijft precies een jaar te zien. “Dat is erg lang voor een fotodocumentaire”, zegt fotograaf Christenhusz. Hij is blij dat zijn werk zo wordt gewaardeerd. “Ik ken geen andere fotodocumentaire over kinder- en jeugdpsychiatrie. Daarom kostte het me veel moeite om in de verschillende instellingen binnen te komen.” Christenhusz moest talloze mensen overtuigen voor hij kon beginnen. “We wilden niets doen zonder de toestemming van de instellingen, maar ook niet zonder de toestemming van de kinderen. We lieten hen volledig in hun waarde en ik fotografeerde hen nooit op een slecht moment, maar altijd ervoor of erna.”

Bloemkool

De documentaire draagt de merkwaardige titel 'Bang voor bloemkool'. Christenhusz: “Eén van de kinderen had een enorme angst voor nieuw eten. De nieuwe structuren en smaken maakten hem heel bang. Zo was hij bijvoorbeeld echt bang voor bloemkool. Ik heb hem gefotografeerd toen hij met veel tegenzin rijst naar binnen zat te werken.” Het Dolhuys wil met de tentoonstelling van Christenhusz en Van Lieshout een beeld geven van de kinder- en jeugdpsychiatrie in Nederland. “Dit is voor de meeste mensen een hele gesloten wereld. Daar wilden we wat aan veranderen. De manier waarop de foto's zijn gepresenteerd straalt ook transparantie uit”, zegt de fotograaf. In de binnentuin van Het Dolhuys heeft ontwerper René Put de foto's op een soort half transparant canvas afgedrukt. Deze enorme doeken staan weer op cirkels, waardoor de bezoeker letterlijk in de foto kan komen.

Geduld

Kinderen in psychiatrische inrichtingen fotograferen kost veel tijd en geduld, zegt Christenhusz. “Ik heb die kinderen aan me laten wennen en heb ze niet meteen m'n camera laten zien”. Steeds weer moest de fotograaf wachten op het juiste moment. Zijn geduld werd uiteindelijk beloond, want het is een serie prachtige prenten geworden. De foto's doen onmiddellijk iets met de kijker. De persoonlijke verhalen die Maurice van Lieshout erbij geschreven heeft, maakt 'bang voor bloemkool' een bijzonder indringende tentoonstelling. De expositie is nog een jaar te zien in Het Dolhuys en verschijnt eind dit jaar onder dezelfde naam als boek.

Redactioneel - Laatst gewijzigd: 2011-05-09 10:46:50 · Gepubliceerd: 5 september 2007 - 3529