Bezoekdatum 7.7.2024 (geschreven op 8 juli 2024)
met partner
Van toiletbezoek tot inpakpapier.
Zondag 7 juli 2024
Na een wandelingetje door de prachtige tuin besluiten wij voor binnenkomst museum een kopje koffie te nuttigen in de gezellig ogende tent. Daar staat ons een lange rij te wachten. We besluiten nog een stukje te wandelen en de prachtige bloementuin te aanschouwen. Doorlopen naar het idyllische restaurant, waar wij wellicht een koffietje kunnen nuttigen stuiten wij wederom op een lange rij wachtenden. Nee, dank u.
Eerst nog een toiletbezoek. Ook daar wacht ons een lange rij. Ondanks het gebrek aan een drankje, moet ik nodig plassen. Uit het invalidentoilet stapt een medewerker, en ik pak de deurknop van haar over. Waarop zij mij streng toespreekt “dit is een invaliden toilet” ja, dat weet ik, maar het is niet verboden om hier te plassen?
Waarop zij antwoord “ ik werk hier”. Tja.
Om twee uur sluiten wij dorstig maar met volle moed aan in de lange rij bij de entree van het museum. Hallo Voorlinde. Onze goedemiddag krijgt geen gehoor, de medewerkers zijn druk met elkaar in gesprek, en scannen zonder opkijken ons toegangsbewijs.
Onderweg worden de bezoekers constant aangesproken door oplettende suppoosten. Prima, natuurlijk, maar ik merk zelf, en aan het bezoekend publiek, dat het soms wat overdreven is. Mensen raken geprikkeld door de opmerkingen van de suppoosten, minder door de kunst. Ondanks dat we ons aan de museumregels houden, lijkt de drukte die er vandaag heerst de medewerkers uit hun doen te halen. De sfeer voelt bepalend en drukkend.
Als ik in de museumwinkel mijn kadootje wil laten inpakken, zie ik dat het mooi wordt ingepakt in vrolijk pakpapier. Ik vraag of ik dat ook mag, maar krijg zonder omhaal een bruin papieren zakje om het aangekochte artikel.
Niet het ontspannen museumbezoek waar ik behoefte aan had. Het was een tijd geleden dat we museum Voorlinden bezochten. Dat zal waarschijnlijk nu ook weer het geval zijn.
Jammer.
Beoordeling gegeven door C van de berge.
